ناظمی
لغت‌نامه دهخدا
ناظمی . [ ظِ ] (اِخ ) مؤلف صبح گلشن این دو بیت را به نام او ثبت کرده است :
مژه بر هم زدن و چشم سیاهش نگرید
زیر لب خنده و دزدیده نگاهش نگرید
می کشد رشک مرا ورنه یقین می گفتم
عاقلان را که به رخساره ٔ ماهش نگرید.
بیش ازین از احوال او اطلاعی به دست نیامد.
مژه بر هم زدن و چشم سیاهش نگرید
زیر لب خنده و دزدیده نگاهش نگرید
می کشد رشک مرا ورنه یقین می گفتم
عاقلان را که به رخساره ٔ ماهش نگرید.
بیش ازین از احوال او اطلاعی به دست نیامد.
