نافتاده

نافتاده . [ ف ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) نیفتاده . || واقعناشده . رخ نداده . حادث نشده . || که مبتلا و ناتوان نشده است . که شکست نخورده است . مقابل افتاده به معنی درمانده :
مستی به نخست باده سخت است
افتادن نافتاده سخت است .

نظامی .