نافرمان پذیرلغتنامه دهخدانافرمان پذیر. [ ف َ پ َ ] (ص مرکب ) غیر مطیع. رام ناشدنی . سرکش . طاغی و یاغی : به دزدی هندویت را گر نگیرم چو هندو دزد نافرمان پذیرم .نظامی .