نافریدن
لغت‌نامه دهخدا
نافریدن . [ ف َ دَ ] (مص منفی ) مخفف نیافریدن . مقابل آفریدن :
نافرید ایزد ز خوبان جهان چون تو کسی
دلربا و دلفریب و دلنواز و دلستان .
طبل را کی سود دارد ولوله
چون به اول نافریدندش دوال .
شیر بی دم و سر و اشکم که دید
این چنین شیری خدا هم نافرید.
نافرید ایزد ز خوبان جهان چون تو کسی
دلربا و دلفریب و دلنواز و دلستان .
منوچهری .
طبل را کی سود دارد ولوله
چون به اول نافریدندش دوال .
انوری .
شیر بی دم و سر و اشکم که دید
این چنین شیری خدا هم نافرید.
مولوی .
