نافه گشائی
لغت‌نامه دهخدا
نافه گشائی . [ ف َ / ف ِ گ ُ ] (حامص مرکب ) عمل نافه گشای . سر نافه بازکردن . مجازاً، به معنی عطرافشانی و معطر و مشک آگین کردن هوا.
- نافه گشائی کردن ؛ نافه را باز کردن . کنایه از عطر افشانی کردن :
چون صبحدم عید کند نافه گشائی
بگشای سر خم که کند صبح نمائی .
به ادب نافه گشائی کن از آن زلف سیاه
جای دلهای عزیز است به هم برمزنش .
- نافه گشائی کردن ؛ نافه را باز کردن . کنایه از عطر افشانی کردن :
چون صبحدم عید کند نافه گشائی
بگشای سر خم که کند صبح نمائی .
خاقانی .
به ادب نافه گشائی کن از آن زلف سیاه
جای دلهای عزیز است به هم برمزنش .
حافظ.
