ناله

ناله . [ ل ِ ] (اِخ ) محمد افندی (ملا...) بغدادی متخلص به ناله ، از پارسی گویان قرن سیزدهم است و به روایت مؤلف صبح گلشن ، وی مدتی در استانبول به سر برده و دربار سلطنتی آنجا مقام و حرمتی داشته و سپس به سال 1317 هَ . ق . رخت عزیمت به هندوستان کشیده و در لکهنو اقامت جسته ودر اواخر عمر به بغداد مراجعت کرده است . او راست :
خواهم که چو با من به صد انداز نشینی
برخیزی و گویم بنشین بازنشینی .
رجوع به صبح گلشن ص 501 و قاموس الاعلام ج 6 شود.