نامتناسب
لغت‌نامه دهخدا
نامتناسب . [ م ُ ت َ س ِ ] (ص مرکب ) ناجور. ناموافق . ناهمانند. نامتجانس :
یارا بهشت صحبت یاران همدم است
دیدار یار نامتناسب جهنم است .
رقیب نامتناسب چه اهل صحبت تست
که طبع او همه نیش و تو سربسر نوشی .
سعدیا نامتناسب حیوانی باشد
هرکه گوید که دلم هست و دلاَّرامم نیست .
یارا بهشت صحبت یاران همدم است
دیدار یار نامتناسب جهنم است .
سعدی .
رقیب نامتناسب چه اهل صحبت تست
که طبع او همه نیش و تو سربسر نوشی .
سعدی .
سعدیا نامتناسب حیوانی باشد
هرکه گوید که دلم هست و دلاَّرامم نیست .
سعدی .
