نامهربانیلغتنامه دهخدانامهربانی . [ م ِهَْ رْ / م ِ رِ ] (حامص مرکب ) بی محبتی . جفاکاری . (ناظم الاطباء). عمل و صفت نامهربان . مقابل مهربانی . رجوع به مهربانی و نامهربان شود.
