نام اندوز

نام اندوز. [ اَ ] (نف مرکب ) نام طلب . نامجو. طالب نام نیک . که در پی کسب نام نیک است . که طالب اندوختن نام نکوست . خوشنامی طلب . جویای حسن شهرت . که اندوزنده ٔ نام نیک و افتخار و شهرت است :
ملک را شب وزیر نام اندوز
حارث و پاسبان بُوَد تا روز.

اوحدی .