نام شکستن . [ ش ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب ) نام کسی را شکستن ؛ خوار و خفیف کردن او را : جفا زین بیش ؟ کاندامم شکستی چو نام آور شدی نامم شکستی . نظامی . با نام شکستگان نشستن نام من و نام خود شکستن . نظامی .

نام شکستن

نام شکسته

امید در جان شکستن

رنگ شکستن

زنهار شکستن

میثاق شکستن

گهر شکستن

وفا شکستن

ساغر شکستن

خار در راه شکستن

دل شکستن

amidocapric

ماحضری

حشا

Reye's syndrome

amalgamatize

transacts

لغت‌نامه دهخدا