نانشسته
لغتنامه دهخدا
نانشسته . [ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) ننشسته . ایستاده . قائم . برپا. مقابل نشسته . || آرام ناگرفته :
در هر سر موی زلف شستت
صد فتنه ٔ نانشسته داری .
آن قلزم نانشسته از موج
وآن ماه جدافتاده از اوج .
مجنون غریب دل شکسته
دریای ز جوش نانشسته .
در هر سر موی زلف شستت
صد فتنه ٔ نانشسته داری .
نظامی .
آن قلزم نانشسته از موج
وآن ماه جدافتاده از اوج .
نظامی .
مجنون غریب دل شکسته
دریای ز جوش نانشسته .
نظامی .