نانویسا
لغتنامه دهخدا
نانویسا. [ ن ِ ] (نف مرکب ) امی . عامی . بی سواد. که نوشتن نداند و نتواند :
اگر بودی کمال اندر نویسائی و خوانائی
چرا آن قبله ٔ کل نانویسا بود و ناخوانا.
اگر بودی کمال اندر نویسائی و خوانائی
چرا آن قبله ٔ کل نانویسا بود و ناخوانا.
سنائی .