نان نوکری
لغتنامه دهخدا
نان نوکری . [ ن ِ ن َ / نُو ک َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) غذائی که از نوکری بهم رسد. (آنندراج ). رزق و روزی و معاشی که از طریق نوکری و خدمت دیگران کردن به دست آید :
بر درت بنشینم وقانع شوم بر هرچه هست
خاک راه بندگی بهتر ز نان نوکری .
بر درت بنشینم وقانع شوم بر هرچه هست
خاک راه بندگی بهتر ز نان نوکری .
سلیم (از آنندراج ).