نأت

نأت . [ ن َءْت ْ ] (ع مص ) نالیدن ، یا نالیدن بلندتر از انین . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). نهت . (معجم متن اللغة). نئیت . (المنجد). || حسد بردن : نأت فلاناً؛ حسد برد آن را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة). نئیت . (المنجد). || به کندی رفتن : نأت نأتاً؛ سعی سعیاً بطیئاً. (معجم متن اللغة). رجوع به نأث شود.