نأد
لغتنامه دهخدا
نأد. [ ن َءْدْ ] (ع مص )ذهاب . || بد خواستن . (منتهی الارب ). || حسد بردن . (از اقرب الموارد) (از المنجد). کینه . حسد. رشک . (ناظم الاطباء). || بلا و رنج رسیدن کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از المنجد). || زهیدن آب از زمین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). نزّ. (معجم متن اللغة) (از المنجد).
