ناپاک چشملغتنامه دهخداناپاک چشم . [ چ َ / چ ِ ] (ص مرکب ) که به ریبت و هوس در دیگران نگاه کند. که به وجه ناحفاظی به زنان نگرد. مقابل پاک چشم به معنی عفیف و پرهیزگار.