ناپرهیزی
لغت‌نامه دهخدا
ناپرهیزی . [ پ َ ] (حامص مرکب ) بی احتیاطی .
- ناپرهیزی کردن ؛ برخلاف دستور طبیب یا قواعد طبی چیزهائی منافی سلامت خوردن . کارهای منافی سلامت کردن . غذاهائی ناملایم مزاج خوردن . غداهای مضر خوردن . در دوران مرض یا نقاهت غذای نامناسب و مضر خوردن .
- ناپرهیزی کردن ؛ برخلاف دستور طبیب یا قواعد طبی چیزهائی منافی سلامت خوردن . کارهای منافی سلامت کردن . غذاهائی ناملایم مزاج خوردن . غداهای مضر خوردن . در دوران مرض یا نقاهت غذای نامناسب و مضر خوردن .
