ناکشته

ناکشته . [ ک ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) کشته ناشده . غیرمقتول . به قتل نارسیده :
ناکشته ٔ کشته صفت این حیوان است .

منوچهری .

منم تنها چنین بر پشته مانده
ز ننگ لاغری ناکشته مانده .

نظامی .

|| گچ یا آهک ناکشته ؛ آب نادیده : بگیرند آهک ناکشته سه درمسنگ و... بسرکه بسرشتند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).