ناگرویدهلغتنامه دهخداناگرویده . [ گ ِ رَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) کافر. منکر. (ناظم الاطباء). کسی که ایمان نیارد، یعنی کافر. (آنندراج ). ناگرونده . || نافرمان . سرکش . || آنکه اعتماد نمی کند. (ناظم الاطباء).
