ناگزاردهلغتنامه دهخداناگزارده . [ گ ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) انجام نایافته . انجام ناداده . اداناکرده : اگر رکاب عالی ... حرکت کرده بودی و کاری بر ناگزارده و این خبرآنجا رسیدی ناچار باز بایستی گشت . (تاریخ بیهقی ).
