ناگفتن

ناگفتن . [ گ ُ ت َ ] (مص منفی ) نگفتن . مقابل گفتن :
سخن آنگه کند حکیم آغاز
یا سرانگشت سوی لقمه دراز
که ز ناگفتنش خلل زاید
یا ز ناخوردنش بجان آید.

سعدی .

چه گویم که ناگفتنم خوشتر است
زبان در دهان پاسبان سر است .

؟

رجوع به گفتن شود.