نایرةلغتنامه دهخدانایرة. [ ی ِ رَ ] (ع اِ) آتش و شعله و گرمی آتش . حرارت . || آتش جای . || زغال . || زمینی که از خشکی ، گیاههای آن زرد شده باشد. || کینه . دشمنی . (ناظم الاطباء). || نایر.از حروف قافیه . در تمام معانی رجوع به نائرة شود.
