نای گلو

نای گلو. [ ی ِ گ َ / گ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حلقوم . (ناظم الاطباء) (دهار) (ترجمان القرآن ). حنجره .(ترجمان القرآن ). حنجر حلق . قصبةالمری :
اولین دام در ره آدم
هست نای گلو و طبل شکم .

سنائی .

از تلخ گواری نواله م
در نای گلو شکست ناله م .

نظامی .