نبسه

نبسه . [ ن َ ب َ / ن َب ْ ب َ / ن َ س َ / س ِ ] (اِ) نبس . دخترزاده . و بعضی گویند پسر و دختر پسر است که نبیره خوانند و بعضی دیگر دختر دختر را گویند نه پسر دختر را، و با تشدید ثانی هم گفته اند. (برهان قاطع). نبسه = نبس = نواسه = نواسی = نپسه : نواده . (حاشیه ٔ معین بر برهان قاطع). نبس . دخترزاده . سبط. (انجمن آرا) (آنندراج ). مبدل و مخفف نواسه است که در تکلم خراسان هست بمعنی فرزند نوه . (فرهنگ نظام ). پسر دختر. دختر دختر. پسر پسر. دختر پسر. (ناظم الاطباء). نوه . نبه . نبیسه . نبیر. نبیره . سبط. حفید. (یادداشت مؤلف ) : اگر پسرم نه چنان کردی نه پسر زبیر و نه نبسه ٔ ابوبکر صدیق ... بودی . (تاریخ بیهقی ص 189). امیر [ مسعود ] گفت : عبداﷲ نبسه ٔ بوالعباس اسفراینی و بوالفتح حاتمی نباید که ایشان را شغلی دیگر خواهیم فرمود.(تاریخ بیهقی ص 140). امروز بهترم ولیکن هر ساعتی مرا تنگدل کند این نبسه ٔ کثیر. (تاریخ بیهقی ص 368).
ای تن خاکی اگر شریفی و گر دون
نبسه ٔ گردونی و نبیره ٔ گردون .

ناصرخسرو.

نیست به نسبت بس افتخار که هرگز
نبسه ٔ گردون دون نبوده مگر دون .

ناصرخسرو.