نبشتن
لغتنامه دهخدا
نبشتن . [ ن َ ب َ ت َ ] (مص ) پیچیدن . نوشتن . طی :
کشته و بر کشته چند روز گذشته
در کفنی هیچ کشته را ننبشته .
|| طی کردن . درنوردیدن . درنوشتن . درنبشتن :
پای مسیحا که جهان می نبشت
بر سر بازارچه ای می گذشت .
ره نوردی که چون نبشتی راه
گوی بردی ز مهر و قرصه ٔ ماه .
نبشتم بسی کوه و دریا ودشت
کز آنسان کسی در نداند نبشت .
- درنبشتن ؛طی کردن . درنوردیدن :
نبشتم بسی کوه و دریا و دشت
کز آنسان کسی در نداند نبشت .
- ره نبشتن ؛ راه پیمودن :
وهم تهی پای بسی ره نبشت
هم ز درش دست تهی بازگشت .
کشته و بر کشته چند روز گذشته
در کفنی هیچ کشته را ننبشته .
منوچهری .
|| طی کردن . درنوردیدن . درنوشتن . درنبشتن :
پای مسیحا که جهان می نبشت
بر سر بازارچه ای می گذشت .
نظامی .
ره نوردی که چون نبشتی راه
گوی بردی ز مهر و قرصه ٔ ماه .
نظامی .
نبشتم بسی کوه و دریا ودشت
کز آنسان کسی در نداند نبشت .
نظامی .
- درنبشتن ؛طی کردن . درنوردیدن :
نبشتم بسی کوه و دریا و دشت
کز آنسان کسی در نداند نبشت .
نظامی .
- ره نبشتن ؛ راه پیمودن :
وهم تهی پای بسی ره نبشت
هم ز درش دست تهی بازگشت .
نظامی .