نبغة

نبغة. [ ن َ ب َ غ َ ] (ع اِ) آرد. (ناظم الاطباء). || نبغة القوم ؛ میانه ٔ گروه (منتهی الارب ) (آنندراج )، وسط ایشان (از معجم متن اللغة)، وسط ایشان ، یعنی برگزیده ٔ ایشان . (از اقرب الموارد). وسط قوم و برگزیده قوم . (ناظم الاطباء). خیارهم . (المنجد).