نبی

نبی ٔ. [ ن َ ] (ع ص ، اِ) پیغامبر از جانب خدای تعالی . (منتهی الارب ). ج ، انبیاء، نباء، انباء، نبیون . || از جائی به جائی بیرون آینده . (منتهی الارب ). بیرون شونده از مکانی به مکانی ، فعیل است بمعنی فاعل و گویند «بیرون شده » است ، پس فعیل باشد بمعنی مفعول . (از اقرب الموارد). و قول الاعرابی یا نبی ٔ اﷲ [ بالهمزه ]، ای : الخارج من مکة الی المدینة، انکره علیه فقال لاتنبزباسمی فانما انا نبی اﷲ. (منتهی الارب ). || جای بلند کج . (منتهی الارب ). مکان مرتفع محدودب . (اقرب الموارد). جای بلند کج و معوج . (ناظم الاطباء). || راه آشکار. راه روشن . (اقرب الموارد).