نثار بردن

نثار بردن . [ ن ِ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) هدیه آوردن . پیشکی بردن . پیشکش کردن :
نخست از همه کس که بُد نامدار
جهان پهلوان برد پیشش نثار.

اسدی .