نثری گیلانی
لغت‌نامه دهخدا
نثری گیلانی . [ ن َ ی ِ گی ] (اِخ ) (مولانا) از شاعران قرن دهم هجری است ، به روایت صادقی کتابدار مؤلف مجمع الخواص «سخنان ملحدانه از وی سر میزد، گویا از شآمت بداعتقادیش بوده که به دست مختار سلطان شرف الدین نابود گردید». او راست :
همه شب رهزن خواب دوجهانم که به خواب
نرود طفل خیال تو در آغوش کسی .
فتنه هر جا هست گاهی چشم بر هم می نهد
فتنه ٔ چشم تو را نازم که هیچش خواب نیست .
همه شب رهزن خواب دوجهانم که به خواب
نرود طفل خیال تو در آغوش کسی .
فتنه هر جا هست گاهی چشم بر هم می نهد
فتنه ٔ چشم تو را نازم که هیچش خواب نیست .
