نثو

نثو. [ ن َث ْوْ ] (ع مص ) فاش کردن خبر و جز آن را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). به زبان آوردن و شایع کردن خبر را. (اقرب الموارد). آشکار کردن خبر. (تاج المصادر بیهقی ). || سخن آشکارا گفتن . (زوزنی ). || پراکندن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). پراکنده و بخش کردن . (اقرب الموارد).