نجس خوارلغتنامه دهخدانجس خوار. [ ن َ ج ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) خورنده ٔ نجاست . که پلیدی خورد. گه خوار. گوه خورنده : چون کلاغ است نجس خوار و حسودچون خروس است زناکار و لئیم .خاقانی .