نجف
لغت‌نامه دهخدا
نجف . [ ن َ ج َ ] (اِخ ) عبدالکریم (شیخ ...) لکهنوئی . از پارسی گویان هند است . او راست :
ناله خیزد ز دلم گاهی و آهی گاهی
چون به خاطر گذرد یاد نگاهی گاهی .
رخ برافروخته و جلوه کنان می آئی
از کجا راست بگو آفت جان می آئی .
(از تذکره ٔ صبح گلشن ص 504) (از قاموس الاعلام ج 6).
ناله خیزد ز دلم گاهی و آهی گاهی
چون به خاطر گذرد یاد نگاهی گاهی .
رخ برافروخته و جلوه کنان می آئی
از کجا راست بگو آفت جان می آئی .
(از تذکره ٔ صبح گلشن ص 504) (از قاموس الاعلام ج 6).
