نجم الدین قمولی

نجم الدین قمولی . [ ن َ مُدْ دی ن ِ ق َ ] (اِخ ) احمدبن محمد قرشی مخزومی قمولی مولد، مکنی به ابوالعباس و ملقب به نجم الدین . وی از علمای عامه ٔ قرن هشتم هجری و افقه فقهای مصر است . مدتی تصدی منصب قضا داشته . از تألیفات اوست : 1- البحر المحیط فی شرح الوسیط، وی در این کتاب چهل جلدی به شرح کتاب وسیط غزالی پرداخته ، سپس ملخص آن را به نام جواهرالبحر موسوم کرده . 2- تکمله ٔ تفسیر فخر رازی . 3- شرح الاسماء الحسنی . 4- شرح مقدمه ٔ ابن الحاجب . وی به سال 727 هَ . ق . درگذشت . (از ریحانةالادب ج 3 ص 317). و نیز رجوع به غزالی نامه ص 234 و کشف الظنون و الدررالکامنه ص 304 و روضات الجنات ص 78 شود.