نحوی

نحوی . [ ن َح ْ ] (ص نسبی ) منسوب به علم نحو. (ناظم الاطباء). || عالم به علم نحو. (ناظم الاطباء) (ازاقرب الموارد). آنکه نحو داند. نحودان :
چو ابن رومی شاعر چو ابن مقله دبیر
چو ابن معتز نحوی چو اصمعی لغوی .

منوچهری .

کاتب نیک است و هست نحوی استاد
صاحب عباد هست و هست مبرد.

منوچهری .

آن یکی نحوی به کشتی در نشست
رو به کشتیبان نمود آن خودپرست .

مولوی .

گفت کل عمرت ای نحوی فناست
زآنکه کشتی غرق در گردابهاست .

مولوی .