نحیط

نحیط. [ ن َ ] (ع اِ) بانگ و آواز اسب و شتر از گرانی و ماندگی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || تردد گریه در سینه بی آنکه ظاهر گردد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). نحاط. (اقرب الموارد). || (مص ) زفیر برآوردن و بانگ کردن (منتهی الارب ) (آنندراج ). نحط. (ناظم الاطباء). زفیر برآوردن . (اقرب الموارد). || تنفس و دم زدن گازر چون جامه به سنگ زند. (یادداشت مؤلف ).