نخعی

نخعی . [ ن َ خ َ ] (اِخ ) شریک بن عبداﷲ کوفی ، مکنی به ابوعبداﷲ. از احفاد مالک بن نخع و از فقها و محدثان صدر اسلام است . وی به سال 95 یا 75 هَ . ق . در بخارا تولد یافت و در دوران خلافت منصور عباسی به قضاوت کوفه و سپس اهواز منصوب گشت و به سال 177 یا 178 هَ . ق . در کوفه وفات یافت . وی از مخالفان بنی امیه و محبان خاندان علی بود. (از ریحانةالادب ج 4 ص 181 از تنقیح المقال و روضات الجنات ص 244 و تاریخ بغداد ج 9 ص 279). و نیز رجوع به ریحانةالادب شود.