نخعی

نخعی . [ ن َ خ َ ] (اِخ ) ابراهیم بن یزیدبن اسود، مکنی به ابوعمار یا ابوعمران . از فرزندان مالک بن نخع و از فقهای تابعین کوفه است و به سال 95 یا 96 هَ . ق . درگذشته . (از ریحانةالادب ج 4 ص 180). و نیز رجوع به قاموس الاعلام ج 6 و نامه ٔ دانشوران ج 1 ص 689 و تاریخ ابن خلکان ج 1 و لغات تاریخیه و جغرافیه ج 7 ص 78 و تنقیح المقال و دیگر کتب رجال شود.