ندانسته
لغتنامه دهخدا
ندانسته . [ ن َ ن ِ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) نادانسته . مقابل دانسته . رجوع به دانسته شود. || نشنیده . پی نبرده . نفهمیده :
بگفتا خموش ای برادر بخفت
ندانسته بهتر که دشمن چه گفت .
|| مجهول :
دانست باید این و جز این را نیز
دانسته به بود ز ندانسته .
|| (ق مرکب ) علی العمیاء. بلااراده . بی مطالعه و بی تأمل .
بگفتا خموش ای برادر بخفت
ندانسته بهتر که دشمن چه گفت .
سعدی .
|| مجهول :
دانست باید این و جز این را نیز
دانسته به بود ز ندانسته .
ناصرخسرو.
|| (ق مرکب ) علی العمیاء. بلااراده . بی مطالعه و بی تأمل .