ندری

ندری . [ ن َ دَ را ] (ع ص ) نادر قلیل . (اقرب الموارد). نادر قلیل الوجود. (از المنجد). || (ق ) نادراً. (المنجد). احیاناً. اتفاقاً: لقیته الندری و ندری و فی ندری و فی الندری ؛ أی بین الایام ، أی احیاناً لا دائماً. (اقرب الموارد). || نقدته مائةً ندری ؛ اخرجتهاله من ماله . (اقرب الموارد). نَقَدَه ُ مائةً نَدَری ̍؛ برآورد صد تا از مال خود جهت وی . (منتهی الارب ).