ندیم تتوی
لغت‌نامه دهخدا
ندیم تتوی . [ ن َ م ِ ت َ ت َ ] (اِخ ) از پارسی گویان سند است و مؤلف مقالات الشعرا این بیت را از او آورده :
قطره ای کز ابر خود را سوی دریا می کشد
چشم آن دارد که یمن سیر گوهر می شود(؟).
رجوع به مقالات الشعراء ص 811 شود.
قطره ای کز ابر خود را سوی دریا می کشد
چشم آن دارد که یمن سیر گوهر می شود(؟).
رجوع به مقالات الشعراء ص 811 شود.
