نرم نرمک
لغتنامه دهخدا
نرم نرمک . [ ن َ ن َ م َ ] (ق مرکب ) نرم نرم . باملایمت . به طور نرمی . آهسته آهسته . (از ناظم الاطباء) :
نرم نرمک ز پس پرده به چاکر نگرید
گفتی از میغ همی تیغ زند زهره و ماه .
نرم نرمک گفت شهر تو کجاست
که علاج درد هر شهری جداست .
نرم نرمک ز پس پرده به چاکر نگرید
گفتی از میغ همی تیغ زند زهره و ماه .
کسائی .
نرم نرمک گفت شهر تو کجاست
که علاج درد هر شهری جداست .
مولوی .