نسب دارلغتنامه دهخدانسب دار. [ ن َ س َ ] (نف مرکب ) که صاحب اصل و نسب است . که اصیل است . نژاده : گر او را سوی گوهر گرم شد پای نسب داران گوهر باد برجای .نظامی .
