نشاللغتنامه دهخدانشال . [ ن َش ْ شا] (ع ص ) آن که گرده ٔ نان را در دیگ فروبرده تر کند و تنها خورد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). نَشّاف . (اقرب الموارد). رجوع به نَشّاف شود.
