نشخوارزن
لغتنامه دهخدا
نشخوارزن . [ ن َ / ن ُ خوا / خا زَ ] (نف مرکب ) آنکه نشخوار کند. که نشخوار زند. نشخوارکننده :
ابیات سرخر است شترگربه ز آنکه هست
نشخوارزن چو اشتر و چون گربه تیزچنگ .
ابیات سرخر است شترگربه ز آنکه هست
نشخوارزن چو اشتر و چون گربه تیزچنگ .
سوزنی .