ترجمه مقاله

نشره

لغت‌نامه دهخدا

نشره . [ ن َ رَ ] (اِ) شادی ختم قرآن . (غیاث اللغات از مدار) (آنندراج از مدار) (ناظم الاطباء). || آنچه با زعفران و شنگرف به روز مکتب نشینی به روی تخته ٔ طفلان نویسند. (غیاث اللغات از برهان قاطع) (آنندراج ). و آن را نشره ٔ طفلان نیز گویند. (ناظم الاطباء). آنچه بر تخته ٔ اطفال نویسند در مکتب . (فرهنگ خطی ). رجوع به نُشرَه شود :
چرخ را نشره ٔ نون والقلم است ازمه نو
کآنهمه سرخی در باختر آمیخته اند.

خاقانی (از فرهنگ خطی ).


ترجمه مقاله