نشفة

نشفة. [ ن َ ف َ ] (ع اِ) لته پاره ای که بدان آب باران گرفته در آوند افشارند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). پارچه ای که بدان آب باران را گرفته در آوندی فشار دهند. (ناظم الاطباء). کهنه پاره ای که در تنشیف آب استعمال شود. (از المنجد). نَشّافَة. (المنجد). || نُشفَة. نِشفَة. نَشَفَة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (المنجد). سنگ سیاه سوخته . سنگ پای خار. (منتهی الارب ) (آنندراج ). سنگ سیاه سوخته و متخلخلی که بدان پای را پاک کنند. (ناظم الاطباء).سنگ پای خار. سنگ پا. (از بحر الجواهر). سنگ متخلخلی که در حمام بدان جسم را پاک کنند. (المنجد). نَسفَة.سنگ متخلخلی که در حمام بدان چرک دست و پای را پاک کنند. (از اقرب الموارد). سنگ پا. سنگ حمام . ج ، نَشف ،نِشف ، نِشَف ، نُشَف ، نِشاف . (اقرب الموارد). || چیزی اندک که در آوند باقی باشد. نُشفَة. || آنچه از دیگ به کفلیز برآرند و گرم گرم بخورند. نُشفَة . (منتهی الارب ). رجوع به نُشفَة شود.