نشو

نشو.[ ن َش ْوْ ] (ع مص ) مست گردیدن . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از المنجد) (از اقرب الموارد). نَشوَة. نُشوَة. نِشوَة. (المنجد) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || باربار بازگشتن بر چیز. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). معاودة کردن بر چیزی هر بار پس از دفعه ٔ دیگر. (از اقرب الموارد): نشا بالشی ٔ؛ عاوده مرة بعد اخری . (اقرب الموارد). || بیمار گردیدن شتران از بوییدن عضاه که گیاهی است . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).