نشکرده

نشکرده .[ ن ِ ک ِ دَ / دِ / ن ِ ک َ دَ / دِ ] (اِ) دست افزار کفشدوز و موزه دوز. (لغت فرس اسدی ص 507) (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ) (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). شفره . (از منتهی الارب ). ذرب . (از منتهی الارب ). از میل . (تفلیسی ). ارمیک . محذی . آلتی است مجلدین و هم کفشگران را. (یادداشت مؤلف ). رجوع به نشگرده شود :
به نشکرده ببرید زن را گلو
تفو بر چنان ناشکیبا تفو.

بوشکور.

کفشگر... نشکرده برداشت . (کلیله و دمنه ).
گمان برم که به وراقی و به جلدگری
ز کلک و گهزن و سنگ تراش و نشکرده
تراش کرده بوی آرزوی زر دو هزار
درست و نیمه برون از قراضه و خرده .

سوزنی .

|| نیشتر حجام . (یادداشت مؤلف ) :
امروز بامداد مرا ترسا
بگشود باسلیق به نشکرده .

کسائی .