ترجمه مقاله

نشین

لغت‌نامه دهخدا

نشین . [ ن ِ ] (نف ) اسم فاعل مرخم است از نشستن . نشیننده . آن که می نشیند. || نشیننده و نشسته و همیشه بطور ترکیب استعمال می گردد. (ناظم الاطباء). به صورت پساوند به دنبال اسم آید، بدین شرح : 1 - به معنی نشیننده در کلمات : اجاره نشین . اعتکاف نشین . اورنگ نشین . بادیه نشین . بالانشین . بردرنشین . بست نشین . بیابان نشین . پائین نشین . پالکی نشین . پرده نشین . پس نشین . پشت میزنشین .پیش نشین . پیل نشین . تارک نشین . تخت نشین . ته نشین . جانشین . جزیره نشین . جنگل نشین . چادرنشین . چله نشین . حاشیه نشین . حجله نشین . حومه نشین . خاک نشین . خاکسترنشین . خانقاه نشین . خانه نشین . خرابه نشین . خلوت نشین . خم نشین . خوش نشین . درگه نشین . دل نشین . ده نشین . راه نشین . روستانشین . ره نشین . زانونشین . زاویه نشین . زیرنشین . زیرپانشین .زیج نشین . ساحل نشین . سایه نشین . سجاده نشین . سدره نشین .سرنشین . شب نشین . شهرنشین . صحرانشین . صدرنشین . صف نشین . صفه نشین . صومعه نشین . کاخ نشین . کجاوه نشین . کرایه نشین . کرسی نشین . کشتی نشین . کناره نشین . کوه نشین . گاه نشین . گوشه نشین . عزلت نشین . عقب نشین . عماری نشین . محمل نشین . مربعنشین . مرزنشین . مسجدنشین . مسندنشین . نواحی نشین . والانشین . ویرانه نشین . هم نشین . هودج نشین . رجوع به هر یک از این مدخل ها در ردیف خود شود. 2 - به معنی محل نشستن و مکان و جا در ترکیبات ذیل : ارمنی نشین . اسقف نشین . اعیان نشین . امیرنشین . ایل نشین . ترک نشین . حاکم نشین . حکومت نشین . خلیفه نشین . دوک نشین . شاه نشین . شاهزاده نشین . شه نشین . کردنشین . کنت نشین . کوچ نشین . گدانشین . عرب نشین . فقیرنشین . لرنشین . مطران نشین . مهاجرنشین . رجوع به هریک از این مدخل ها در ردیف خود شود. 3 -به معنی نشسته در ترکیبات ذیل : خاطرنشین . دلنشین .
ترجمه مقاله