نصراﷲ میرزا

نصراﷲ میرزا. [ ن َ رُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن نادرشاه افشار، پس از کشته شدن نادرشاه وی به اتفاق برادرش شاهرخ میرزا به سوی مرو فرار کرد و سرانجام «جمعی از قراولان مروی در راه به نصراﷲ میرزا برخورده او را گرفته به کلات آوردند» و سپس به مشهد نزد علیقلی خان بردندو علیقلی خان او و برادرش امامقلی میرزا را بکشت . وی طبع شعری هم داشته و در شعر «جدائی » تخلص می کرده و به نام جدائی افشار در تذکره ها نامیده شده است . مؤلف مجمعالفصحا این رباعی را به نام او ثبت کرده است :
مستوفی دیوان قضا روز نخست
مجموعه ٔ شادی و الم کرد درست
شادی به تمام مردمان قسمت کرد
غم باقی ماند گفت این قسمت تست .
(از دره ٔ نادره چ شهیدی ص 421 و 587 و 698) (جهانگشای نادری چ انوار) (مجمعالفصحا چ مصفا ج 1 ص 34).